19 Ekim 2010 Salı

MEKTUP



















Zaman hayatı okadar çabuk alıyor ki elimizden,onun içindir ki büyüdüğümüzü anlamak,bunun farkındalığına varmak, zaman karşı kazanacağımız en güzel zafer.Tebessüm etmeyi öğreniyorsunuz.Bakarken görebilmenin tadını çıkarıyorsunuz.Hoşgörü sahibi olmanın en büyük iyilik olduğunu ,bu duygunun yüreğinizde yarattığı sıcaklığı hissediyorsunuz.Olayın sevinç ya da hüzün olması karşısında, yüreğinizin sıcaklığı, kırmızın ateşi ya da mavinin buz gibi yakıcılığı olabiliyor.Yüzümüzde asla maske olmayan bir tebessüm.Hüzünde bir tebessüm mutlulukta bir tebessüm.Tebessümünüzdeki anlamları yakalıyorsa karşınızdaki ne ala.Yok anlamasa da çok üzülmüyorsunuz. Çünkü siz büyümüş olmanın farkındalığına ulaşmış, oysa onun daha zamana karşı savaşması gerektiğini biliyorsunuz.Ve tebessüm ediyorsunuz…
Büyümek, kendini severken tekillerin kadar çoğullarını da sevebilmek. Büyüdüm, zamana karşı hayatın anları yakaladım dediğimiz anlarda, zamana karşı savaşan yüreğimizde her daim var olacak sevgilerimizin,can olanlarımızın da büyüdüğünü görmek. Zaman ah zaman… Zaman, bugünlerde yürek duvarlarımı sallıyor, derinden derinden.Ve tebesümlerimin anlamlarına, acımasız sert rüzgarları ile çizgiler atıyor.Can yüreğim sızlıyor, an ve anlarda. Lakin an ve anlarda…
Tebessümüm ışıl ışıl parlıyor ,onun yüzüne bakarken.Yine yüzüne bakarken gözyaşı olmasa da saklayamadığım hüznün tebessümü yerleşiyor, yüzüme. İlk adımlarını atmaya başlayıp kapının tokmağını tutup açtığında , başardığı için alkışladığımız küçük kızımın, şimdi sokak kapısı açıp çıktığında, biliyorum ki artık yuvasının misafiri olacak. Yine tebessüm ediyorum.Çünkü hayat bir nefes ve o sağlıkla nefes alıyor ve ayaklarının üzerinde durmak için, zamana karşı büyüyor.Allah yardımcısı olsun.Artık hep bir adım gerisinde olacağım.Zamana karşı,yaşam yolunda büyüme sürecinin basamaklarını çıkacak.Ve büyümenin anlamını farkına varabilmesi için adımı, kendi adımı olmalı.Başarılar ana yüreğimin hep küçük kalacak kızı ,yüreğimin yarısı can kızı…
Bil ki, yürümeğe başladığın yeni yaşam sayfanda asla yalnız değilsin.Bir adım gerinde seninle olan daima olacak bir ailen var. İlk kez dokunamadığın ,dokunamadığımız kadar uzaklardayız. Zaman bunu kendisinin zaferi sansada,karşımda duran fotoğrafına bakıp,yüreğim içindeki sana gülümsedim.Benimlesin…
Özlemini yüzüne ,yüreğine tebessüm yapan  annen...


Ş.Ö

2 yorum: