Yüreğinizle isterseniz,huzura dokunabiliyorsunuz.Öylesine güzel ki,denemeyi ihmal etmeyin…

 Matematiklerinin iyi olduğunu düşünüyorum.Gökyüzünde ikişerli dörtlü guruplar oluşturup ,eşkenar üçgenler halinde öyle güzel süzülüyorlar.Ve bir tanesi hiç bozmadığı doğru çizgisinden geriye dönüp,kalan var mı diye bakıp,aynı doğru çizgisinden guruba   katılıyor.Bu tek doğru kuralını denizin hemen üstünden ona paralel uçarken de uyguluyorlar.Kesin bilgi,çok başarılılar…

                                     

Onun dengede durmak gibi bir sorunu yok.Biz dengede durabilmek için aklımızın düşünceleri ile yüreğimizin sesini birleştirmeliyiz…

Kimi zamanda bırakmalı yürek sesi öne geçsin,arada karmaşıklığın  tadına varabilelim.Tıpkı kuşların yaptığı gibi.Günaydın Dünya’m…

Gecenin ıslaklığı yolun üstünü kaplamışken gökyüzüne baktım,elimi balkondan dışarıya uzattım,damlalar yoktu.Öylesine yüreğime bir sevinç damlası dokundu.Yağmur sonrası yürüyüşü seven biri olarak çocukça bir kahkaha attım. Doğanın ıslaklığı iyice grileşmiş bulutlarla ve temizlenmiş havanın  kokusuyla birlikte adımlarımın arkadaşıydı.İnce ince yağmaya başlayan yağmur saçıma ıslak bir toprak kokusu bıraktı.Su birikintilerine bilerek basan çocuklar. Islanan giysilerine kızan ya da üşüteceksin neden dolaştın,diyen anneleri geldi aklıma.Üstüme baktım,epey ıslanmıştım.Gülümseyerek adımlarımı eve çevirdim.Bu sabah geceden başlayan  yağmur bereketiyle is kokusunu silmişti.Öylesine güzeldi.Temiz havada aldığımız bir nefes,yeniden yeni bir umuttu.Umudumuzu eyleme geçireceğimiz bir gün olsun.Günaydın Dünya’m…

Bugün soluduğum hava mangalın son kor olmuş kömür kırıntılarının çıkardığı kokuya özgü, bir kirlilikteydi.Arada esen rüzgar ile dağılmasını umarak yürüdü.Gün yağmura yelken açmış bulutlarla, anlara düşmüş maviliklerle kaplıydı.Birde tüm sahilin kıyı şeridindeki duvar on adımda bir son karedeki ‘Cemilem ile Sezgin’in aşkına kağıt olmuştu.Binlerce kere yazınca sevgi daha çok mu ifade edilmişti,yoksa bir kere yazsaydı daha anlamlı olurdu,diye düşündüm.Ayrıca gidip evin duvarına yazsa babası eline fırçayı verip kirlettiği tüm duvarları boyatır mıydı?

Ve klasik cümlemiz;Günaydın Dünya’m…