Öylesine güzel bir sabah ki,dün akşam ki yağmurun izleri güneş doğmadan az önce yavaş yavaş silinirken,martılar ve kuşlar  rüzgara karşı neşeli uçuşlarından örnekler sergilemeye başlamışken,ara ara görünmeye başlayan sarı tonların ışık süzmeleri,aniden gökyüzü süzülen bir martının eşliğinde  net bir maviye dönüştü.Maviliklere düşen kor sarı  gölgeler,birden parlak kocaman ışık  topu oldu ki,gün işte öylesine temiz bir solukla adımladığım yollarda yüreğime umut oldu...Ş.Ö

Gecenin zifiri karanlığında  gölgelerin  renklerini toplarken bir bir yüreğime,beyaz kağıda düşen düş sözcüklerine dönüştü,gölgeler. Her gölgede ne çok renkli  öyküler vardı.Ve aniden başlayan yağmur damlaları esen fırtınayla birlikte delicesine düşerken  geceye,tüm gölge renklerim silindi.Gölgelere öylesine çok renkler gizlemiştim oysa şimdi gece zifiri karanlığında yağmurun renksizliğine esir,yüreğime sığınan sözcüklerim…İkilem benimkisi beklide gecenin anına düşen.Biliyorum ki, ne çok severim,ıslanarak yürümeyi,sonbaharın  eylül  yağmurlarında…Ş.Ö

Akşam yağan yağmurun ardından  dört mevsimin aynı anda gerçekleştiği  bir sabahı yaşamak,iki dudak arasındaki  nefes olan bu hayatta,anı yakalamanın yüreğime yaşattığı özel bir his gibidir.

Sonbaharın hafif esen rüzgarı saçımın önündeki perçemi gözüme doğru üflerken,bahara özgü güneş sevimli kedinin keyifli bakışına, yazın parlak mavi tonun en güzellerini sergileyen denizin muhteşemliğine,kışın aniden kararan kapkara bulutlardan sızan güneş ışınlarına,anlık dokunuşlardır,adımladığım yollarda…Ş.Ö

ARABA CAMINDAN YANSIYANLAR VII

Öylesine yürekleri berraktır ki yağmur damlalarının arasından görünen 'O' çocukların,yüzlerine yalnızca sevgiyle bakabilen gözlere,tüm çıplaklığıyla sevgi dolu yüreklerini verirler...Ş.Ö

Bir çocuğun , saf, mutlu, neşeli, yüreği ısıtan sevgi dolu gülümseyişindeki anlamı yakalayabiliyorsan, hayatın için adımladığın yaşam yolunda , başarılı olmak için yüreğinin ve aklının büyük bir artısı var demektir…Ş.Ö

Güneşin yüzünü gösterdiği bir pazar gününden...

''İnsanın bulup bulup kendisini yitirmesi'', bir  dost  kalemin (Nehirİda) kullandığı  söz üzerine,kalemimin ucuna düşen sözcükler...

 

Her yitirilişte kırılan bir şeyler yüreğin kırmızısını biraz daha koyulaştırıyor,koyu koyu lekeler,hafif kalp sıkışmalarına neden oluyor.Sonra mavinin deli coşkusu birden ince bir dudak kıvrımıyla başlayan tebessüm.Tebessüm müydü,o?Kalk bak,gri,beyaz tonlarda yansıyan aynada gözlerinin ta içine.Ve her baktığında göreceğin çocuk yüreğinin gülümsemesine.Avucunda biriktirdiğin renkli misketlerini düşün ve sus.İçindeki sesli konuşmaların kim bilir üşüyen yüreğini sımsıcak edecektir.An meselidir kimi akşamlar gidip gidip gelmeler.Üşümeleri durduracak bir avucun yüreğini düşünmeler...Ş.Ö

Kaybolacak birazdan,yerine hava güneşliyken beyaz pamuk şekerlerine benzettiğimiz bulutlar,soğukta grilerin en kirli haline dönüşmüş bulutlara bırakacak.Üşürken soğuktan bir damla gözyaşı belirecek yanağımızdan aşağı dökülen.

 Ve işte o zaman düşünün,güneşin denize bıraktığı sımsıcak ışık dalgalarını...
Güne iyi başlamak için gülümseyin,günaydın ...