Yüreğime binlerce kelime sakladım
Sevgi dolu dokunuşlar
Aklımda kalanları
Düşlerle boyadım
Kalemimin ucunda oyunlar
Sahnem beyaz kağıdımdı
Perdem kah eylüldü
Sonbaharın kırmızımsı sarı
Dökülen yaprağı gibi
Kah nisandı
İlkbaharın beyaz sarı açan
Neşeli papatyası gibi
Ve kelimelerim
An kadar hüzün
An kadar umuttu
Gözü sahneme takılan
Beyazın sonsuzluğunda
Üç noktaya ulaşan
Kelimelerimin seyircisi
Sevgili okuyanlarımdı…
Ş.Ö
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder