Okyanusun dipsiz kopkoyu karanlık mavilerinde

Tükenmeye başlamışsa son nefesin

Avucunda sımsıkı tuttuğun deniz kabuğunun çıkardığı

Su sesini dinle

Zaman hızla akıp giderken

Kıyını bitimindeki suyun beyaz köpüklere dönüşerek

Yok olduğunu hatırla

Ve geriden yeniden yok olmaya gelen bembeyaz neşeli köpükleri

Düşün, düşündükçe  düşle

Kulağında bin bir ritimde denizin sesi

Yüreğinde köpüklerin tükenmeyen neşesi

Hala umut var demek ki, delicesine sevdiğin

Dipsiz,  kopkoyu karanlık mavilerinde

Tükenmeye  başlayan  son  nefesin, için…

Ş.Ö