Bir gülümseyişe doğru yazmak,dün akşam gecenin  bir saatlerinde oturduğum koltuktan , ameliyattan çıkmış uyku halindeki babamı izlerken ,yaralarından dolayı yüzünde oluşan acı tebessümü bir an olsun yok etmek adına ,yerimden kalkıp bir elini avucumun içine aldım.Bir elimle de saçlarını usulca dokundum.Canım babam,birden çocuk gibi tebessüm etti.Sanki biraz daha huzurlu nefes alıyor gibiydi.Babamın huzurlu olduğunu  yüreğimde hissettiğimde karşısına  geçip oturdum.Her daim yanımda olan bir parça beyaz kağıda gözlerimi babamın yüzünden ayırmadan birkaç sözcük yazdım.

Sessizliğindeki tebessümlerinin yarın uyandığında ,beni yine çocuk hissettirecek , güven dolu, tatlı gülümsemelere dönüşeceğine biliyorum.Yalnızlığımızdaki konuşmalarımız bu gecelik sessiz,seni seviyorum,babacığım…

Bu yıl içinde  geçirdiğimiz gecelerden biriydi.Şimdi evinde annemle birlikte sağlıklı,huzurlu ,umutlu ve en önemlisi bizimle birliktesin.İyi ki varsın,babalar günün kutlu olsun…Ş.Ö