Minik bir çocuk iken balkonun kenarlarına yapılmış
küçük dikdörtgen toprak havuzlara kırmızı
ve rengarenk kokulu karanfilleri diken
babaannemin yüzünü seyretmek, dünyanın paha biçilmez, anlarıydı.O ufak tefek
boylu, can gülüm öyle severek dikerdi ki,kokulu kırmızı ve rengarenk
karanfillerini,yüzünde oluşan gamzeli gülümseyişi, can suyu olurdu,toprağa ve
biz onu seyreden torunlarına.Derdi ki,çiçekleri sevin,onlar gönül
güzelliğidir.Döner bahçedeki ağaçları gösterir,ağaçları sevin,onlar hayatın
tertemiz nefesidir,derdi,yumuşacık pamuk elleri saçımızı okşarken…Öyle büyüdük
biz,çiçeği,ağacı,böceği,kuşu ,insanı severek. Bir yerlerden bizlere yolladığın
yüreğinin sevgisini hala hissederken ve seni her daim rahmetle anarken biliyor musun
can gülüm,bir karanfilin anlamını bile öğrenemediği sevgisiz evlerde büyüyen
çocuklar var. Ve onlar içinde üzülüyorum.Gülümsemeyen yüzleriyle yaşadıkları
hayatta nefes aldıkları her an ciğerleri yanıyor,yanmasını bıraktım, farkında
değiller.Oysa ki uzatılan bir karanfile dokunmayı bir bilebilseler,yüreklerine
akmaya başlayan gönül sevgisinden ,insan sevgisine uzayan bir yolda adım
atabilecekler .
Bugün arife,yarın bayram.Dileğim,insanların bakış
açısı değiştirebilecek,sevgi değerini yüreklerine dolduracak kırmızı ve
rengarenk kokulu karanfillerden birine
korkmadan bakabilmeleri ve dokunabilmeleri…
Umut,insanın yüreğinde yaşar,Allah canımızı almadıktan
sonra hiçbir kimse, hiçbir kuvvet onu yok edemeyeceğine göre,umut içinde
geçireceğiniz, sevgi dolu,huzurlu bir bayram diliyorum…
Ve her yıl tekrar
tekrar eklediğim bayram yazımı bir daha ekliyorum.Sevgiyle kalın…
http://nehire-nehire.blogspot.com/2010/11/yeni-bayram-ayakkabim.html
Eski bayramlar bir başkaydı, insan ne kadar çok arıyor o günleri... geç de olsa kutluyor ve babaanneye rahmet diliyorum.
YanıtlaSilSevgiler