Az önce kadın çamaşırları topladı, mandallar ipte müziğin notaları gibi kalmalıydı. İçeriye girip çıktı, birkaç asma yaprağı kopardı. Akşam yemeği için kabak dolmasının içine nekadar yakışacaklardı. Ortancalara kocaman gülümsedi, eşi kendi elleri ile dikmişti. Sevgilim senin için, demişti.Tekrar gülümsedi,yüreği sımsıcaktı, neyse akşam gelecekti , içeriye girdi. Dışardan bakan bir çift göz yürümeye başlamadan önce yüksek sesle, bu evde hayat var, dedi. Gülümseme kesinlikle bulaşıcıydı , gülümsüyordu...