Karanlığın gölgesinde düşlerim,gün ışığında bırakıverdiğim. An kadar gölgeyi boyarım kıpkırmızının en koyusuna.Ya dolar yürek sımsıcak,bir avucun dokunuşu saçlarımda.Ya gölge griden dönüşür en kopkoyu siyaha,bıçak sırtı çeliğin  buz gibi soğuğudur,üşüyen bir damla yaştır  gözpınarımda.Gölge ile ışık arasında ince bir çizgidir yaşanılan hayat.Cennet ile cehennemi yaşarsın nefes aldığın bu dünyada.An kadar dediğimiz çabucak akıp gittiği farkına varamadığımız bütün soluk alışlarımızda…Ş.Ö