Sonbaharın hüznü yüzümde,yüreğimde sararmış bir
yaprağın kırmızının soluk tonlarına dönerek ağacın dalından yere düşerken ki
çıtır çıtır çığlık atan aslında derin ve sessiz acısı…
Gün an kadar aydınlık ve gece an kadar karanlık ve zaman kaybolmakla var olmak
arasında an kadar gidip gelmeler…
Anlara tebessümler anlara gözyaşları sığdırırken neden
bunu yaptım,diye sorgulamanın yada düşünmenin ucuna geldiğinde unutma yolunu aklına,
unutmama yolunu yüreğine gönderdiğin çizgiler,belki de çemberlere aldığın
yaşanmışlıklar…
Soluk aldığına şükürler,büyümenin eşiğinde bir adım
daha atmalar.
Karmaşanın yorgunluğu,yorgunluğun bolca rafa kaldırılışı.Bir
gün yakın yada uzak raflara elin uzandığında yürek yorgunluklarında
biriktirdiğin özlemler,sevgiler.
Dokunuşun,sarılmanın olmadığı raflara dizili
düş.Düşlere sığdırdığın gerçeğin ta kendisi, kimi sararmış fotoğraflardan göze
bakışı,kimi küçük beyaz kağıtlarda düşten ötesi sözcüklerin var olan yüreğe
seslenen sessiz dili…
Sonbaharın hüznü yüzümde,yüreğimde sararmış bir
yaprağın kırmızının soluk tonlarına dönerek ağacın dalından yere düşerken ki
çıtır çıtır çığlık atan aslında derin ve sessiz acısı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder