Gece karanlığa gömüldükçe, gölgeler silueti olur, bedenlerin ve ince bir nefestir  , gecede hayat. Hele  uyku kapatmıyorsa gözlerini zaman kalır ki yüreğine,koşar adım dalarsın kopkoyu karanlığın içine.Bir avuç gölgeden birisindir,sessizliğin derin seslilerini yaşarsın.Karanlık, kendi içine  döndüğün mavi bir aydınlıktır, artık.

Ve gülümsersin geceye,gölgeler gören gözlere karanlığın renk cümbüşüdür,aslında…  Ş.Ö