23 Ekim 2012 Salı
























Koyu beyaza, karanlığın gölgeleri düşmüş. Kopkoyu bir karanlık yol, zamanda eriyip giden yaşam. Sonsuz olmayan bir kareye sıkışmış fotoğrafta her renge bulaşmış yüzler. İyice baktığınızda koyu  beyaz  gözbebekleri ve bakışlara yansıyan anlamaya çalıştığınız kimi hüzünler kimi mutluluklar. Ve ben; çözemediğim, bitiremediğim      sonsuz bir yığın yüreğimin sözcükleri arasında rengi belli olmayan bir gölge. Karanlığında kaybolmuş  nokta  gibi…Ş.Ö






1 yorum: