Koyu beyaza, karanlığın gölgeleri düşmüş. Kopkoyu bir
karanlık yol, zamanda eriyip giden yaşam. Sonsuz olmayan bir kareye sıkışmış
fotoğrafta her renge bulaşmış yüzler. İyice baktığınızda koyu beyaz
gözbebekleri ve bakışlara yansıyan anlamaya çalıştığınız kimi hüzünler
kimi mutluluklar. Ve ben; çözemediğim, bitiremediğim sonsuz bir yığın yüreğimin sözcükleri
arasında rengi belli olmayan bir gölge. Karanlığında kaybolmuş nokta gibi…Ş.Ö
İyi bayramlar diliyorum.
YanıtlaSilSarıldım sımsıkı:)