Biliyordum,akşamüstü kesilen yağmur,rüzgarın  sert esintisini yok etmiş.Soğuğu buz gibi geceye yaymıştı.Gökyüzü üşüyen bir mavinin tonlarını  taşırken aslına dönen yıldızlar ise buzul mavinin etkisiyle mat griler halinde gecenin ışıklarıydı.Gece ışıkları yazdığım sözcükler uykumdaki  rüyalarımın renkleriydi…

5/Aralık/2013

Gün daha aydınlanmadan pırıl pırıl bir sabahın notalarını fısıldıyordu,kulağıma.Karşı kıyının uzak ışıkları,kuşların ulaşamadığım hızları,duru suyun zarif kıvrılmaları,uzaklaşan gemiler,kargam, martım,kumrum ve ağaçlarım,güneş avuçlarıma dokunurken,bana eşlik eden ,yaşam yolundaki anlardı,canlardı…

Hava soğuk muydu?Evet soğuktu lakin güneşin ısıtan yanını görmesini bilen yüreklerimiz vardı.Umuda açılan bir kapının kocaman portakal turuncusuna karışmış sarı bir ışık olduğu düşünebiliyorsanız ,gülümseyin.Öylesine çok şeye sahipsiniz ki,tek yapacağınız farkına varabilmek,baktığınızda görebilmek.Günaydın  Dünya’m…(7 Aralık ,iki gün öncesini düşünün ve gülümseyin)