BENİM MAVİM

Anlamlar yakalamayı öğrendiği bakışları, ilk gördüğünde denize tutkuyla bağlanmıştı..Ne kadar güzeldi.Mavinin her tonu dalgalarla yayılırdı Sessizliğin aniden deli fırtınalara dönüştüğünü görmüştü.Kimi zaman gün batımlarında fırtınanın dinişini izlemişti.Kızıl yakamozlarda kaybolan karanlık mavilerin, ince beyaz dalga kıvrımlarına aşık olmuş,yüreğinin sesini yazmıştı, soluksuzca sayfaların satırlarına…
Deniz kızı kadar özgür olmuş,kulaçlarken saatlerce mavilikleri.Dalmış, yosun yeşilini yansıtan mavilere.İnce kumlara dokunmuş, bir istiridyenin incisi olmuş, denizyıldızından,denizatından dilekler istemiş,mercan kayalarının kırmızlıklarını yüreğine işlemiş,çizmek için tuvaline…

Kıyı boyunca yürümüş. Denizin tuzlu suyu yalamış bacaklarını bütün bedenini sararcasına.Düşlerini anlatmış en sevdiği ton ton mavilere.Hüzünleri anlatırken karışmış gözyaşları mavilerin derinlerine.Sevinçleri çığlık olmuş,denizin üstünde uçan bir martının sesinde…

Denize olan tutkusu,neler öğretmişti ki ona. Kumsalında kumdan kaleler yaparken arkadaşlarıyla bir parça toprağı paylaşmanın inanılmaz keyfini,topladığı midye kabuklarından yaptığı kolyeyi sevdiğine hediye ettiğinde,küçük mutlulukların değerini, üstünden bakıldığında herkesin mavi olarak nitelendirdiği ,oysaki bin bir rengi içine barındırdığını gördüğünde,her baktığı şeyin farklı yönlerini görebilmeyi…

Her zaman güzeldi,kendimle olan yalnızlığımı paylaşmak seninle.Güzeldi, gün doğarken güneşi yakalamak sularında.Güzeldi,gün batımında yakamozları toplamak.Güzeldi, sana bakarken bir duble rakı içip, balığın tadına varmak.
Ve inan güzeldi,ay ışığında yüzerken sularında kaybolmak…Ş.Ö