DAKTİLOM

Klavyedeki tuşlara çağı yakaladığımızı düşünüp parmaklarımızla dokunuruz.Her sözcüğümüzü kolayca orada görebiliriz.Kolaylık ve zaman kazandığımızı anlayarak yazar durur,basarız klavyedeki tuşlara...
Birden özlem duyarsınız tık tık tık seslerine.Bu sesler dolabın üstüne kaldırdığınız oniki yaşında sizinle tanışan daktilonuzun sesidir.Sevgili can dostunuz daktilo... Koşar alırsınız dolabın üstünden,büyük bir sevgiyle bakarsınız.Anlarsınız ki oda sevinmiştir.Özlemiştir sahibinin üzerinde dolaşan ellerini, bekliyordur uzun süredir çıkarmak için tık tık seslerini...
Hemen aldığınız bembeyaz kağıdı onu incitmeden büyük bir özenle takarsınız, parmaklarınızı tuşlara dokundurur, yazmaya başlarsınız.Artık mutludur daktilo, çıkardığı tık tık sesleri bir müzik gibi gelirçoktan unuttuğunuz.Tüm gerçek sevgilerinizi aktardığınız,yazılarınızı yazdığınız,sırlarınızın ortağı olmuş daktilonuzla ne kadar mutlu olduğunuzu bir kez daha ta yüreğinizde hissedersiniz.
İyi ki bir özlem duyup çıkardığınız eski dostunuza biraz ötede size kıskanarak bakan klavyedeki tuşlara aldırmaksızın basar durursunuz tık tık tık tık...
Sen sarı saçlım/Mavi gözlüm/İlk aşkım
Ne yazılar yazdım sana,ellerini tuttuğumda hissettiklerimi, yüreğimden sana akan sevginin tutkusunu anlattım,hergün hergün.Ayrılığın içimdeki acısını, gittiğinde son kez yazıp dolaba kaldırdığımda daktilomun ve içimin büyük sızısını...
İşte herkesin özlemini duyduğu ara sıra çıkarıp hatırladığı büyük sevgiyle bağlı olduğu bir eşyası yok yok bir dostu mutlaka vardır.Yaşamın geri sayfalarını çevirip bir baktığınızda sizin de tutkuyla bağlı olduğunuz her ne ise onunda sizi beklediğini hiçbir zaman unutmayın...
Özlem sevginin bir parçası,unutmamakta yüreğinizin güzelliğidir... Ş.Ö