Çocukken  sabunlu  suyu karıştırıp üflediğimizde  oluşan, kenarları  gökkuşağı bezenmiş  köpükten  balonları şen kahkahalarla izleyerek arkasından koşardık.Ve bir süre sonra  yok olurlardı.Kahkahalar, kayboluşların arkasından anlık hüzün oluştururdu ,çocuk yüreklerimizde…Tıpkı zaman akıp giderken anda yaşanan acı ,mutlu olayların yüreğimizde oluşturduğu sevgi tebessümleri yada gözyaşı damlaları gibi…Yürürken yaşam yolunda yaşananlar anlıktır.Sabunlu suyun neşeli köpükleri gibi yeniden yeniden oluşmazlar.Lakin yüreklerimizden silinmeyecek  değerlerini dönüp arkaya baktığımızda hatırlayabilmemiz  için  anlar   sımsıcak  yada  buz  gibi  her daim yüreklerimizden bize gülümserler…Ş.Ö