27 Haziran 2013 Perşembe


































Güneş ışığının ip ince süzülen ışınınla oyun oynayan bir kumrunun fotoğrafını çekmekle başladım,günün ilk adımlarına.Sessizliğin içinde rengarenk bir sesliliği yakalarken gözlerim ve kulaklarım,güneş de bir nehir gibi akmaktaydı, denizin üzerine.Durgun denizin üzerindeki  ışık oyunlarını ile birlikte yürürken, bana eşlik eden yaşamın anları fotoğraf makinemin karelerinde yer aldı.Aldığın nefes kadar önemlidir, baktığında  görebilmek , paylaşmak  ve değer verebilmek.Umut dolu aydınlık günlerimiz hayatın anlamını bildiğimiz her gün için var olacaktır.Günaydın,Dünya’m…(26/Haziran/2013)




























Teyze 75 yaşında ,her sabah yürüyerek başlıyor güne, günaydın derken tebessümü eksik olmuyor yüzünden.Günaydın Dünya'm... Amca giderken ve dönerken aynı duruyordu,bir şey mi var diye yanına yaklaştım,cep telefonundan mesaj yazıyordu,gençlik güzel… Güneş doğarken bir yandan, gün başlangıcında veda eden aya doğru yürümek,her şeye rağmen yüreğe bir damla umut oluyor… Uçan martının özgürlüğünce, özgür olabilmek sabahın mavilerinde öylesine güzel ki…
Güneşe dokunabildiğiniz düşler yaratabiliyorsanız sabaha vuran yansımalarında ,gülümseyin ,gün iyi olacaktır .Ve tekrar günaydın Dünya’m…(25/Haziran/2013)