Güneş ışığının ip ince süzülen ışınınla oyun oynayan
bir kumrunun fotoğrafını çekmekle başladım,günün ilk adımlarına.Sessizliğin
içinde rengarenk bir sesliliği yakalarken gözlerim ve kulaklarım,güneş de bir
nehir gibi akmaktaydı, denizin üzerine.Durgun denizin üzerindeki ışık oyunlarını ile birlikte yürürken, bana
eşlik eden yaşamın anları fotoğraf makinemin karelerinde yer aldı.Aldığın nefes
kadar önemlidir, baktığında görebilmek ,
paylaşmak ve değer verebilmek.Umut dolu
aydınlık günlerimiz hayatın anlamını bildiğimiz her gün için var
olacaktır.Günaydın,Dünya’m…(26/Haziran/2013)
27 Haziran 2013 Perşembe
Teyze 75 yaşında ,her sabah yürüyerek başlıyor güne, günaydın
derken tebessümü eksik olmuyor yüzünden.Günaydın Dünya'm... Amca giderken ve
dönerken aynı duruyordu,bir şey mi var diye yanına yaklaştım,cep telefonundan
mesaj yazıyordu,gençlik güzel… Güneş doğarken bir yandan, gün başlangıcında
veda eden aya doğru yürümek,her şeye rağmen yüreğe bir damla umut oluyor… Uçan
martının özgürlüğünce, özgür olabilmek sabahın mavilerinde öylesine güzel ki…
Güneşe dokunabildiğiniz düşler yaratabiliyorsanız
sabaha vuran yansımalarında ,gülümseyin ,gün iyi olacaktır .Ve tekrar günaydın
Dünya’m…(25/Haziran/2013)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)