Bugün 9 Mayıs, ilkbaharın  bir günü.Oysa ki gün, sonbaharın Eylül ayı hali.Üşütmeyen bir serinlik,ona  eşlik eden rengini griye bulamış bir gökyüzü.Güneşin ara ara net çizgiler yaratıp puslu haline dönüş yaptığı bir sabah.Ben yürürken kıyıda, balkonda kısa kollu elbisesinin üstüne şalını almış,elinde bir fincan çayını yudumlayan kadının uzaklara bakışını hissetmek.Gözlerini bitmeyen gibi görünen uzaklara çevirmek.Düşüncelerin yüreğine bıraktığı sesler doğrultusunda nefes alışların hızı.

Umuyorum ki, gün içinde bulutlar yağmur damlaları bırakır ki, doğanın pastele büründüğü hüzünlü görünüş,bir çocuğunu kahkahalarının yarattığı gülümseme gibi,doğayı canlı rengarenkliliğine kavuşturur.Ve toprak her yağmurdan sonra mis kokar.

Gün,yüreğinize ışık tutsun,günaydın Dünya’m…