Gecenin zifiri karanlığında  gölgelerin  renklerini toplarken bir bir yüreğime,beyaz kağıda düşen düş sözcüklerine dönüştü,gölgeler. Her gölgede ne çok renkli  öyküler vardı.Ve aniden başlayan yağmur damlaları esen fırtınayla birlikte delicesine düşerken  geceye,tüm gölge renklerim silindi.Gölgelere öylesine çok renkler gizlemiştim oysa şimdi gece zifiri karanlığında yağmurun renksizliğine esir,yüreğime sığınan sözcüklerim…İkilem benimkisi beklide gecenin anına düşen.Biliyorum ki, ne çok severim,ıslanarak yürümeyi,sonbaharın  eylül  yağmurlarında…Ş.Ö