Çok  uzaklardaydı, yavaş yavaş yaklaşıyordu, gökyüzünde öylesine güzel süzülüyordu, kimi an bulutlar arasında kayboluyordu. Aniden karşımda durdu,bakıştık. Hadi uç,der gibiydi. Sessiz dilimin sözlerinin arkadaşıydı. Hadi,dedi,bir tur attı önümde.Yazdığım bir şiir geldi aklıma onu fısıldadım ''Dengede kaldığın sürece özgürsün,

Unutma.

Senin iki kolun, özgürlüğe uçmak için

Kuşun iki kanadı olamaz asla...''benim için geçerliydi.Bir kez daha bakıştık,anladı galiba.Uzaklaştı,usulca…