Günaydın dedik ama güneşimizin sabah doğup öğlene doğru yok olduğu bulutların gökyüzünü bir iki saat işgal edip sesli yağmur damlalarını bıraktığı sonra hiç gitmemiş gibi güneşin akşam batmak için çıktığı etrafın yağmurdan sonra mis gibi kokusuna eşlik eden serinliğin omzumuza aldığımız bir şalla yüreğimizi gülümsetmesi,düne yansıyan doğa ile yaşadıklarımızdı.Mevsim yaza başlangıçtı ,oysa ki gün sonbaharın başlangıcı gibiydi.

Bugün mü,hafif esintili bir  Eylül sabahı gibiydi.Kim bilir belki de doğa,kendine nasıl davranılıyorsa,kendi yöntemleri ile karşılık veriyordur,insanoğluna…

Öylesine güzel anları yaşatan bastığımız toprağın değerini yaşadığımız bir gün olsun.Yeniden günaydın Dünya’m…

Not:Biraz önce yağmurun sesi cama vurmaya başladı…