22 Şubat 2011 Salı

SEVİYORUM, ÇOĞULLARIMI HEM DE TEKİL YANIMI























Sustum
Sessizliğe bırakıyorum
Kendimi
Ve yalnızlığımda
Düşlerimi
Geceler benim
Gerçeklerimi seviyorum
Seveceğimde
Nefes aldığım
Hayat boyunca
Ama gecelerde
Anlarım var benim
Günden sakladığım maviler
Karanlıkta siyah gölgeler
Belki
Ay , yalandanda olsa
Işık saçıyor
Ve aynadan yansıyan
Yüz benim
Gerçeklerimi biliyorum
Seviyorum
Kısa anlarda olsa
Gece hayallerimi
Yalnızlığımla boyamayı
Seviyorum
Avucumda oyunlarım
Renkli kalemlerim
Gecenin karanlığında
Deli yüreğimin
Anlarına
Öyküler çiziyorum…
……….
……….
Anlarımı seviyorum
Hem gerçek çoğullarımı
Hem gece anlarımdaki
Tekil halini yaşayan
Deli yüreğimi…
Ş.Ö

1 yorum:

  1. Anları sevmek gerekir çünkü her an günü gelince an-ı ya dönüşür.
    Yüreğine sağlık...
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil