16 Ekim 2010 Cumartesi

GECEDE FESLEĞEN KOKUSU






















Sonbahar rüzgarına
Teslim olmadan kavağın
Sararmaya yüz tutan
Yaprakları
Hala müzikken
Gecenin
Puslu grisine
Masamda
Bir bardak buzul beyazı
Dudağıma eşlik ederken
Gözlerimde,
Senden geriye
Kuru bir dal kalmış
Fesleğen.

Sessizliğin
Çok seslilerine düşen
Yalnızlık
Yalnızlığımı renklere boyayan
Avucuma kayan yıldız
Dönse mi diye
Fesleğene bir bakış
Sessizliğin
Çok seslilerine dönüşen
Sözcük oyunlarım...

Aklım söyledi
Bir daha dönme
Dönme
Yüreğim deli
Gözlerime gülümsedi
Avucumun içinde
Soluğumun her birinde
Hiç tükenmeyen
Fesleğen kokusu…
Sonbahar rüzgarı çıktı
Aniden
Ve ben sensiz hiç
Üşümedim,
Üşümedim…


Ş.Ö

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder