15 Ocak 2011 Cumartesi

SESSİZLİK
















 Sessizlik.
Kalemin, kağıt üzerinde
Yazdıkları
Hüzünler , mutluluklar
Birbirine karışmış
Sabaha karşı tükenmeyen
Sözcüklere isyan mı,
Elden bırakılan kalem?
Yorgun,uykusuz gözler
Fincanda soğuk yarım kalmış
Bir kahveye
Sıcak olsaydın,diye
Bir bakış
Sessizlik
Gün ışımamış
Puslu gri bir karanlık
Pencereyi açtığında
Hafif bir serinliğin
Bedenindeki inanılmaz
Rahatlatıcı dokunuşları
Gökyüzünde bir iki
Renksizliğine bürünmeye
Başlamış yıldızlara
Gözlerinin
Vurdumduymaz bakışı
Sonra bahçeye dönersin
Salıncağın yanındaki
Kiraz ağacına
Belli belirsiz bir gülümseme
Dudağının kıvrımlarında
Derin bir nefes alırsın
Yokuş aşağıya inen yola
Dar sokağın bitiminden
Gözüken deniz kenarına
Bir gölgeye takılır
Sessizlikte gözlerin
Uzun siyah saçları
Bir şal omuzlarında
Arkasından baktığın
Kadın
Tanıdık mı, yoksa?
Anlarsın,kendini
Hayal etmişsindir
Yüreğinin
Dışarıdaki bilmediğin
Mutluluğa bıraktığı
Siluetin
Sessizlik
Oda
Odadaki beden
Kendin
Masadaki kağıt kalem
Ve yazılardaki
Tükenişin…
Ş.Ö

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder